Το tree mail του μαθητή!

Πέμπτη μεσημέρι.
Μαθητής της τάξης (Α') έρχεται στο γραφείο με ένα κίτρινο χαρτί (post it).

-Τι είναι αυτό;  Ρωτήσαμε.
-Treemail για τη Βάγια Δίπλα Κουκουβάγια, απαντά!

Είναι σπάνιο να αιφνιδιάζεται κανείς από απάντηση μαθητή Α' τάξης, αλλά δεν υπάρχει και πιο όμορφο συναίσθημα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμοιβή, σπουδαιότερη αναγνώριση!

-Λοιπόν, θα θέλαμε να το γράψεις επίσημα.  Να λέει σε ποιον πηγαίνει. Αν το στείλουμε μέσω του κουκουβαγιογλωσσοποιητή, πρέπει να είναι επίσημο.

Τρίτη πρωί, το επισημοποίησε!

Το δέντρο για τις κλωστογραφίες

Αν και κλωστογραφίες ακούμε, αλλά κλωστογραφίες δε βλέπουμε, άντε πάλι με τις κλωστογραφίες, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε την υποδομή που θα φιλοξενήσει τις κλωστογραφίες .
Μετά από πολλή σκέψη και εξαντλητικές συνεδριάσεις αποφασίσαμε!
Θα φυτέψουμε ένα φανταστικό δέντρο στην τάξη μας!
Αυτό το δέντρο θα πρέπει:

• να μεταφέρεται, 
• να έχει κάτι από τους μαθητές, 
• να είναι από ανακυκλώσιμα υλικά, 
• να είναι προϊόν συνεργασίας, 
• να μη χρειάζεται πότισμα, 
• να γεννηθεί στα μέτρα της τάξης μας, 
• να έχει κλαδιά, 
• να μη μεγαλώνει.

Μόνο φανταστικό θα μπορούσε να είναι, αλλά ένα από τα ομορφότερα κομμάτια της εκπαίδευσης, εκτός από την ανατροπή του αναμενόμενου, είναι η δυνατότητα να γίνεται η πραγματικότητα φαντασία και η φαντασία πραγματικότητα. 

Καλημέραααα

Καλημέρα αγαπητοί μου μαθητές!

Σήμερα με το tree mail μου θα σας πω για τα νέα που δεν πρόλαβα να αφηγηθώ. 

Είστε έτοιμοι;

Σίγουρα είστε έτοιμοι ε;

Να σας τα πω;

Με προσέχετε έτσι;

Πάμε....

Που λέτε...εκεί στα Άβδηρα που ήμουν με τη θεία Κική, κάναμε συζήτηση για σας. Όταν έμαθε για όσα γίνονται στου Παπάγου, ενθουσιάστηκε και μου έδωσε μια συμβουλή. Αν θυμάστε ήταν κάποτε στο κουκουβαγιοσχολείο μας και γνωρίζει πολλά πράγματα γι αυτό. 

Φόρεσε τα ασημένια της γυαλιά πάνω από το ράμφος, έριξε μια κλεφτή ματιά στα δικά της κουκουβαγάκια, που παρακολουθούσαν τη συζήτηση και παρατηρούσαν τα πάντα, (πώς αλλιώς νομίζετε ότι γίνονται σοφές οι κουκουβάγιες...με τη συγκέντρωση, την προσοχή, τη σκέψη και την παρατήρηση...) και είπε:

- Σοφία, γιατί δεν παίρνεις μερικές κλωστογραφίες από τους μαθητές του κουκουβαγιοσχολείου, να παρακολουθήσετε όλοι μαζί τα πρωτάκια του Παπάγου;

- Κλωστογραφίες; αναρωτήθηκαν τα κουκουβαγάκια και φούσκωσαν τα φτερά τους!

-Ναι κλωστογραφίες, απάντησε με σταθερή φωνή η θεία Κική!

-Μα οι κλωστογραφίες πηγαίνουν μόνο εκεί που ΟΛΟΙ οι μαθητές σέβονται τους συμμαθητές τους ακόμα και στα διαλείμματα, προσέχουν στο μάθημα και όλοι χαίρονται όταν κάθονται δίπλα τους. Στο 3ο Παπάγου είναι όλοι οι μαθητές έτσι;

- Δεν είναι ακόμα όλοι έτσι, αλλά όλοι προσπαθούν. Τους αξίζει λοιπόν να τους επισκεφτούμε με τις κλωστογραφίες μας. 

Πάντα ήταν σοφή η θεία Κική και ποτέ δεν έλεγε τίποτα τυχαία. 

Ενημερώσαμε την κ. Βάγια Δίπλα Κουκουβάγια, τη Διευθύντρια του σχολείου μας και δεν είχε αντίρρηση. Συγκεκριμένα μας είπε...Αυτοί οι μαθητές είναι εξαιρετικοί, ας τους στείλουμε κι εμείς τις εξαιρετικές μας κλωστογραφίες των μαθητών της Α τάξης μας. 

Μα τι είναι αυτές οι κλωστογραφίες; 

Πάλι στο σχολείο σας!

Λοιπόν, ήρθα πάλι στο σχολείο σας!

Πού ήμουν αυτές τις ημέρες;

Όπως σας είχα πει, ελπίζω να θυμάστε, κρύωνα τα βράδια στην αίθουσά σας και πήγα να προμηθευτώ ζεστά ρούχα. Πέταξα μέχρι το κουκουβαγιοσχολείο και ρώτησα την κ. Βάγια, τη Διευθύντρια, αν ήξερε κάποιον φτεροράφτη για να μου φτιάξει ρούχα σαν των ανθρώπων. Αφού είμαι σε μια τάξη με ανθρώπους, τι πιο λογικό άλλωστε!

Η κ. Βάγια μου θύμισε για μια παλιότερη διευθύντρια που είχε το σχολείο μας που όμως έχει φύγει πια από τον Υμηττό και μένει σε μια μικρή πόλη, στη βόρεια Ελλάδα. Εκεί είναι διευθύντρια στο Κουκουβαγιοσχολείο Αβδήρων. 

Άβδηρα λέγεται η πόλη που ζει τώρα η κυρία Κική, η παλιά διευθύντρια του Κουκουβαγιοσχολείου Υμηττού! Η κυρία Κική λοιπόν ασχολείται πολύ με την φτεροραπτική στον ελεύθερο χρόνο της, επειδή στην πόλη που ζει κάνει πολύ κρύους χειμώνες. Είναι στη βόρεια Ελλάδα βλέπετε.

Ξεκίνησα κι εγώ μια νύχτα (εμείς οι κουκουβάγιες είμαστε δραστήριες τη νύχτα), πήρα το πολύχρωμο τρένο του ονείρου που πετάει στα σύννεφα και μετά από μια συννεφοστάση για ξεκούραση, αλλά και για να παραλάβουμε όνειρα…. το πρωί έφτασα στα Άβδηρα!

Με υποδέχτηκε η κ. Κική και κατευθείαν πήγαμε στο σχολείο. «Ξεημερώσαμε!» Όπως λέτε εσείς οι άνθρωποι «Ξενυχτήσαμε»…


Υ.Γ. Έχω κι άλλα νέα, ευχάριστα. Θα σας τα γράψω σε επόμενο μήνυμα, είμαι πολύ κουρασμένη τώρα. Χαίρομαι που επέστρεψα. Μου λείψατε!

Καλημέρα παιδιά

Καλημέρα, έπρεπε να φύγω για λίγες ημέρες. Το βράδυ στην αίθουσά σας κρυώνω πολύ. Πάω να ετοιμαστώ για το χειμώνα. Στο σχολείο μας, με ρωτούν συνέχεια για σας. Σας στέλνω μερικές

Η κ. Βάγια απαντά!

Πολύ ενδιαφέρουσες οι απορίες σας!
Θα προσπαθήσω να τις απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ. 

Χαίρομαι όταν άνθρωποι ενδιαφέρονται να μάθουν για τη φύση και τη ζωή σε αυτήν. Είχα αρχίσει να απελπίζομαι πως κανείς δεν νοιάζεται πια για μας. 

Σαν να μην υπάρχουμε!
Ας αρχίσω λοιπόν:
Κάτω από κάθε σας ερώτηση, θα είναι η απάντηση...